In een wilsverklaring legt u medische wensen rondom uw behandeling of levenseinde vast. U zet op papier welke medische behandelingen u wel of niet wilt. U kunt bijvoorbeeld opschrijven dat u geen reanimatie wilt als uw hart stilstaat, in welke situatie u uitzichtloos ondraaglijk lijdt en of u dan euthanasie wilt. Het maakt niet uit of u uw wensen typt of met de hand opschrijft.

Als er in de wilsverklaring staat dat u een behandeling niet wil of onder bepaalde omstandigheden wilt stopzetten, moet uw arts zich daaraan houden. Staat er in de wilsverklaring iets wat u wel wil, dan is de arts niet verplicht dit te doen. Bijvoorbeeld een vraag om actieve levensbeëindiging hoeft de arts niet uit te voeren.

U kunt in uw wilsverklaring ook opschrijven wie namens u mag praten als u dat zelf niet meer kunt. Deze vertegenwoordiger mag met uw arts praten en medische beslissingen nemen voor u. Dat mag alleen als u dit niet meer kunt. Dit geldt niet voor euthanasie: dit mag echt alleen als u dat zelf wil.